'Goed boeren in Groningen', dat is de titel van de toekomstvisie van LTO Noord. Voorzitter Hilbrand Sinnema gaf me woensdag het eerste exemplaar in de aardappelopslag van Cor Biemond, op diens bedrijf in Godlinze.
Eerste exemplaar zeg ik. Maar Sinnema verklapte dat hij de avond ervoor al een exemplaar aan de Jonge Groninger boeren had gegeven. En eerder had ik er onder embargo al eentje gekregen, zodat ik al kon kennisnemen van de inhoud. Handig, want zo kon ik direct reageren in plaats van obligaat te zeggen: hartelijk dank, ik zal het eens gaan lezen.
Het is altijd goed om bedrijven te bezoeken. Veel beter dan in het provinciehuis blijven. Je steekt er altijd wat van op. Dat was ook ditmaal zo. Oké, het was frisjes, om niet te zeggen koud, in de loods. Maar de presentatie van Sinnema sneed hout en het verhaal dat vader en zoon Biemond vertelden over de afhandeling van aardbevingschade door de NAM - elke keer dat je zulke zaken hoort, rijzen je de haren te berge.
Op zich is de visie van LTO niet verrassend. Ik haal het maar even naar me toe: dat komt natuurlijk omdat de samenwerking met de provincie goed is! En er in ons provinciehuis altijd een luisterend oor is voor de landbouw. Sinnema zei dat ook eigenlijk met zoveel woorden.
In de visie erkent de landbouw de noodzaak om de buitenwereld te tonen waar je mee bezig bent. Vertel het je buren, laat zien wat je doet. Dat is goed voor het draagvlak onder de samenleving voor de landbouw. Want die landbouw wordt steeds groter, terwijl de invloed van techniek hand over hand toeneemt. Het boeren wordt zo ook steeds anoniemer. Reden te meer om je verhaal te vertellen over de manier waarop je koeien melkt, gewassen teelt en wat niet meer.
Maatschappelijk verantwoord ondernemen en verantwoording afleggen richting de maatschappij. Dat thema is belangrijk de komende jaren.
Namens de landbouw beklaagde LTO Noord-voorzitter Sinnema zich over het gebrekkige internet op het platteland. Nog even en we moeten ons weer bedienen van postduiven en rooksignalen, zei hij schertsend. Maar zijn punt is terecht: in de precisielandbouw is gps een absolute noodzaak. Traag internet is funest voor een goede bedrijfsvoering, zeiden ook vader en zoon Biemond. Wil je het platteland leefbaar houden, dan is goed internet een voorwaarde.
Tot slot kwamen we nog te spreken over uitbreidingsmogelijkheden. Op de wierde van een karakteristiek dorpsgezicht als van Godlinze is niet alles mogelijk. Zoon Biemond erkende dat, maar vroeg ook om wat ruimte om onder voorwaarden toch een moderne loods neer te kunnen zetten.
Modern betekent in de akkerbouw niet dat je een lange, brede schuur wilt neerzetten, zoals in de melkveehouderij. Akkerbouwers zoeken voor hoogte, om de containers goed bovenop elkaar te kunnen zetten.
Ik ken wel voorbeelden waarin dat goed is gelukt, door goed te kijken naar de omgeving en ook met bomen en struiken alles goed in te passen. Dat is een hele klus, die om geduld en begrip voor elkaars standpunten vraagt. Dat past een boer niet altijd. Zodra hij het heeft bedacht, wil een ondernemer aan de slag.
Met een onderwerp als nieuwbouw op het platteland kan dat niet. Zoveel werd wel duidelijk in een geanimeerde discussie met een aantal Statenleden die ook bij de presentatie waren. Maar het gesprek aangaan, zeggen wat je wilt en waarom - dat is de eerste stap. En als overheid zullen we begrip moeten kweken dat sommige dingen wat tijd vragen. Dat begrip komt er, zo bleek ook in Godlinze weer, als je elkaar opzoekt in plaats van elkaar bestoken met brieven en mails.
Met die les in mijn achterhoofd stapte ik de warme auto in.